Monolityczne ściany i stropy budynków wielokondygnacyjnych wykonywane są zwykle o pełnym przekroju z betonu zwykłego (γ = 2500 kg/m³) lub betonu o lżejszym kruszywie (γ = 1400-1700 kg/m³). Rozpiętości żelbetowych stropów płytowych pełnych wynoszą do ok. 7,5 m, natomiast stropów z otworami lub lekkim wypełnieniem ok. 9,0 m.
W budynkach mieszkalnych rozstaw ścian wynosi do ok. 7,5 m, natomiast w hotelowych do ok. 4,0 m. Grubość ścian budynków o wysokości do 20 kondygnacji przyjmuje się w granicach 16-18 cm, a o wysokości do 30 kondygnacji 18-30 cm. Grubość ta zależy od odległości w jakiej są ściany rozstawione (rozpiętości stropów), wysokości budynku oraz wielkości obciążeń działających ze stropów na ściany.
Grubość płyt stropowych pełnych wynosi 12-20 cm, natomiast płyt otworowych oraz z lekkim wypełnieniem 20-30 cm. Ze względu na izolacyjność akustyczną grubość płyty nie powinna być mniejsza od 16 cm. Konstrukcje ścianowo-płytowe są ciężkie i zużywają dużo betonu. M
Przy stosowaniu stropów płytowych uzyskuje się najmniejszą całkowitą wysokość budynku. Stropy płytowe szczególnie nadają się do stosowania w budownictwie mieszkaniowym ze względu na możliwość otrzymania gładkich od spodu powierzchni bez dodatkowych materiałów i nakładu pracy.
Budynki ze ścianami o małym rozstawie, tj. do 6,0 m, są mało podatne na zmianę funkcji użytkowej, np. pomieszczeń mieszkalnych lub hotelowych na większe pomieszczenia sklepowe, klubowe, żłobki dla dzieci lub przedszkola, Powiększenie pomieszczeń na dowolnej kondygnacji można uzyskać przez wycięcie dodatkowych otworów w ścianach nośnych lub przez zamianę ścian na słupy. Ze względów użytkowych najczęściej w kondygnacji przyziemia stosuje się ustroje trzonowo-słupowe lub ścianowo-słupowe.