Elementy konstrukcyjne systemu Ż; 1 — blok ścienny wewnętrzny, 2 — płyty stropowe wielootworowe, 3 — ściana zewnętrzna osłonowa (wypełniająca) lub samonośna, 4 — rama drzwiowa.
Na rysunku pokazano schemat konstrukcji systemu konstrukcyjno-montażowego Ż, zwanego potocznie „cegłą żerańską”. Bloki ścienne i płyty stropowe mają otwory podłużne. Z wielootworowych bloków ściennych i płyt stropowych wykonywano budynki mieszkalne, szkolne, żłobki i inne. W budynkach mieszkalnych stosowano przeważnie poprzeczny układ ścian, mógł być również, stosowany układ podłużny bądź krzyżowy.
W systemie Ż wznoszono budynki mieszkalne do wysokości 16 kondygnacji. W budynkach wyższych od 5 kondygnacji, kanały bloków ściennych ustawionych w ścianach dolnych kondygnacji wypełniano betonem, aby uzyskać większą nośność ścian. Na blokach ściennych w poziomie stropów każdej kondygnacji wykonuje się wieńce żelbetowe monolityczne zbrojone prętami stalowymi.
W skład systemu Ż wchodziło ok. 200 elementów prefabrykowanych różniących się kształtem i wymiarami. W systemie Ż ściany zewnętrzne osłonowe były wykonywane z bloczków gazobetonowych odmian 06, 07 i 09, natomiast ścianki działowe wykonywano z cegły dziurawki, płytek gazobetonowych lub płyt gipsowych typu Pro-Monta.
Podstawowe elementy systemu Ż: a) blok ścienny, b) płyta stropowa wielootworowa, c) przekroje bloków ściennych.
Na rysunku pokazano elementy systemu żerańskiego: blok ścienny wewnętrzny oraz płytę stropową. Bloki ścienne mają wysokość jednej kondygnacji — 252 cm i szerokości 89, 119 i 149 cm. Długość płyt wynosi 240-600 cm ze zmianą długości co 30 cm. Szerokości płyt stropowych wynoszą 89, 119 i 149 cm. Grubość bloków ściennych i płyt stropowych wynosi 24 cm. Bloki ścian zewnętrznych obłożone były od strony zewnętrznej warstwą izolacji cieplnej, na której układano warstwę elewacyjną.
Bloki ścienne: a) blok pośredni ściany szczytowej, b) przekrój poprzeczny bloku pośredniego, c) przekrój poprzeczny bloku narożnego, d) blok drzwiowy (ramka); 1 — blok betonowy, 2 — warstwy izolacyjne, 3 — warstwa fakturowa (elewacyjna).