Sufity podwieszone różnego przeznaczeniu: a) sufit na siatce (Rabitza): 1 — wieszaki co 80 cm, 2 — ceowniki (podłużne) co 1,0 m, 3 — teowniki (poprzeczne) co 80 cm; b) strop akustyczny firmy Reynold: 1 — strop właściwy wykonany w korytkach stalowych, 2 — płyty tłumiące z wełny szklanej, 3 — aluminiowe blachy fałdowe perforowane; c) strop świetlny, kasety z tworzywa sztucznego: 1 — płyty kasetowe w ruszcie stalowym, 2 — wieszaki prętowe; d) strop dla ogrzewania sufitowego przez promieniowanie — równocześnie strop akustyczny: 1 — płyty tłumiące, 2 — perforowane płyty aluminiowe umocowane do rur grzewczych; e) strop spełnia równocześnie 3 role: stropu świetlnego, akustycznego i dla zakrycia instalacji klimatyzacyjnej, 1 — płyty tłumiące, 2 — wieszaki, 3 — świetlówki z oprawą, 4 — deski akustyczne.
Sufity podwieszone do stropów w budynkach o konstrukcji nośnej stalowej czy żelbetowej mogą spełniać różne funkcje:
— ozdobne w salach widowiskowych, pawilonach handlowych itp.,
— dla ukrycia urządzeń instalacyjnych, w laboratoriach, pomieszczeniach przemysłowych,
— jako sufit akustyczny w salach koncertowych i studiach radiowo-telewizyjnych,
— jako sufit ogniochronny,
— jako podwieszony strop roboczy.
W zależności od przeznaczenia, sufity podwieszone mogą być wykonane z różnych materiałów.
W sufity wbudowuje się kratki wentylacyjne, kratki klimatyzacyjne, zespoły oświetleniowe, urządzenia ogrzewcze itp. Sufit podwieszony składa się z konstrukcji nośnej i wypełnienia.
Rozstaw wieszaków L zależy od rodzaju podwieszanego sufitu.
Sztywność przestrzenną budynków szkieletowych o ustrojach ramowych mogą zapewniać w dwóch kierunkach ramy ze sztywnymi węzłami lub w jednym ramy, a w drugim tężniki pionowe. Natomiast w ustrojach szkieletowych z węzłami przegubowymi stosuje się w obu kierunkach tężniki pionowe, ściany lub trzony.
Stropy w ich płaszczyźnie usztywnia się tężnikami poziomymi.
W budynkach bardzo wysokich powyżej 40 kondygnacji (ponad 120 m) stosuje się ustroje o pojedynczej lub podwójnej powłoce, a nawet złożone z kilku powłok. Powłokę mogą tworzyć ramy ustawione na obwodzie budynku lub wewnątrz. W powłokach o siatce prostokątnej rozstaw słupów nie przekracza 4,0-4,5 m.
Konstrukcja budynku powłokowego World Trade Center 417 m wysokości; 1 — płyty stropowe, 2 — element powłoki, 3 — slupy powłoki wewnętrznej, 4 — rygle, 5 — przewód instalacyjny, 6 — kratownica (belka), 7 — blacha fałdowa (trapezowa).
Na rysunku pokazano zasadę konstrukcyjną budynku World Trade Center wybudowanego w Nowym Jorku o wysokości 417 m. Powłokę zewnętrzną stanowią słupy i rygle. Ustrój nośny stropów stanowią kratownice o rozpiętości ok. 20,0 m połączone kratownicami poprzecznymi. Na kratownicach opiera się płyta stropowa.
W ostatnich 15 latach wznoszone są budynki wysokie o konstrukcji stalowo-żelbetowej. Ustrój nośny wykonywany jest w dwóch etapach: w pierwszym montuje się konstrukcję stalową ok. 8-10 kondygnacji, w drugim zaś wykonuje się konstrukcję żelbetową. W konstrukcji stalowo-żelbetowej wykonuje się przeważnie powłokę zewnętrzną w postaci ramy.